"...για το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία..." ή τι κάνεις Γιάννη? κουκιά σπέρνω...

Το παρακάτω είναι ανάρτηση στο  facebook  του  χρήστη " Συριζα Πρέβεζας"
Δείγμα πως κάποιοι την πραγματικότητα ούτε μέσα από υπαινικτικό  κείμενο δεν μπορούν να την δουν... Και αν  είναι   " ειρωνεία  "  δηλαδή  "αυθεντική κριτική ματιά" , τότε που πάει  το βαρύγδουπο συμπέρασμα ?  Και ποιες προσπάθειες  να  ανοιχτεί ο  ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία   πλήττει  το κείμενο ?  Μήπως τις προσπάθειες κάποιων στην Πρέβεζα να κλεισθούν στον εαυτό τους, στους συγγενείς και τους φίλους τους  και να κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ ακριβές αντίγραφο του δογματικού εαυτού τους?
Πάντως όπως κατάλαβε το κείμενο  αυτός που το σχολίασε στην ανάρτηση,  το κατάλαβε και το σαμαρικό  "antinews"  (http://www.antinews.gr/2013/12/03/236977/) .
Περίεργη ομοιότητα αντιλήψεων...

Ο Συριζα Πρέβεζας κοινοποίησε σύνδεσμο από Nikos Theotokas.

6 ώρες πριν

Η λαϊκιστική πλευρά του Κρατερού που δεν την γνωρίζαμε! Η ειρωνεία του πλήττει την προσπάθεια για το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία.

Ο Δεκάλογος του Συνεπούς Αριστερού - Η Αυγή Online

www.avgi.gr

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίζει γοργά προς την κυβερνητική εξουσία, καλό θα ήταν να υπάρξει κάποιου είδους κώδικας δεοντολογίας του Συνεπούς Αριστερού. Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να εξελιχθεί το κόμμα σε ΠΑΣΟΚ, πράγμα που ήδη επισημαίνουν και προεξοφλούν όχι μόνο το ΚΚΕ, αλλά και άλλοι Συνεπείς

Επιτέλους !

                                                              Του  Κώστα Καναβούρη (Αυγή, 22/9/2013) 

Επιτέλους! 

Τι άλλο χρειάζεται να γίνει ώστε να αντιληφθεί και να πράξει αναλόγως η ευρύτατη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ότι η δημοκρατία στη χώρα μας βρίσκεται υπό απηνή διωγμό; Αδιαφόρησε -αυτή η ευρύτατη πλειοψηφία, όσο πικρό κι αν ακούγεται- για τους ξυλοδαρμούς των μεταναστών, για τα μαχαιρώματα κατά συρροή, κατ' επάγγελμα και κατ' εξακολούθηση σε ανθρώπους που η αγριότητα της παγκοσμιοποίησης τους έριξε στη χώρα μας, αδιαφόρησε για τους νεκρούς μετανάστες από ξύλο ή από λεπίδι ή από υπερβολική δόση καθαρής αστυνομίας και να που φτάσαμε στο θανατηφόρο μαχαίρωμα από χρυσαυγίτικο χέρι του 34χρονου Παύλου Φύσσα. Και όχι μόνο αδιαφόρησε αυτή η ευρύτατη πλειοψηφία στους ολοένα και διευρυνόμενους (κάτι που τρομακτικά συνεχίζεται) θυλάκους του εκτρωματικού ιδεολογήματος του ναζισμού, αλλά και άφησε μεγάλο (ολοένα και μεγαλύτερο, φευ) τμήμα της να ενθυλακωθεί σ' αυτούς υποκύπτοντας στη γελοιότητα του τάχα μου αντισυστημικού λόγου της Χρυσής Αυγής, υπό τους κλαυθμούς όσων υπερασπίζονται παντί τρόπω τη γενική και συμπαγή ιδέα ενός μυγιάγγιχτου λαού που δεν φταίει ποτέ, αλλά παρασύρεται από το "κακό" και "ανάλγητο" σύστημα.

• Ένας μαχαιροβγάλτης ναζί της Χρυσής Αυγής με μια μαχαιριά έκοψε για πάντα την τεντωμένη χορδή μιας μουσικής, αφήνοντας λειψή την μπάντα της δημοκρατίας. Λοιπόν; Τι θα κάνει τώρα η άσπιλος κόρη που ονομάζεται "Ευρύτατη Πλειοψηφία" αλλά δεν γνωρίζει κατά πού πέφτουν το Κερατσίνι και η Αμφιάλη όπου έγινε το φονικό; Επιτέλους! Τι άλλο χρειάζεται αυτή η ευρύτατη πλειοψηφία για να νιώσει ενοχή και να πράξει αναλόγως;

           Και τώρα; Τι θα πει και, προπαντός, τι θα πράξει αυτή η άμωμη (κι ας διατήρησε εξαιρετικά στενή σχέση ως αντίληψη ζωής και ευτυχίας με τον Μαμμωνά) πλειοψηφία τώρα που βλέπει σφαγμένο ένα δικό της παιδί (υπό την έννοια μιας στείρας ιθαγένειας) έξω από την πόρτα της; Ένα παιδί βεβαίως που δεν ανήκε στην ευρύτατη πλειοψηφία της χασμώμενης δημοκρατίας, που η ανατρεπτική της διάθεση εξαντλείται στην "Ανατροπή" του Πρετεντέρη, του μόνου ανθρώπου (συγγνώμη, υπάρχουν και αρκετά άλλα είδη ανθρώπου που το κάνουν) ο οποίος καταφέρνει διαρκώς να είναι κατώτερος του εαυτού του και ανώτερος των προσδοκιών του.

           Αντιθέτως, ο Παύλος Φύσσας ήταν ένας ζωηρός πολίτης: στη μουσική, στην άποψη, στη δράση και προπαντός σ' αυτή την απόλυτα επαναστατική καθημερινότητα, όπου το σώμα επιμηκύνεται μέχρι τη σκέψη. Και είναι ευάλωτο επειδή γύρω του δεν υπάρχει σώμα Πολιτείας (κοινωνία και κράτος) για να προστατέψει τα πιο ακριβά παιδιά του. Σώμα επιμηκυμένο μέχρι τη σκέψη, σώμα τεντωμένο μέχρι τη μουσική που γίνεται μουσική πράξη, είναι εύκολο να κοπεί. Κι αυτό έγινε το βράδυ της περασμένης Τρίτης, λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα προς Τετάρτη: ένας μαχαιροβγάλτης ναζί της Χρυσής Αυγής με μια μαχαιριά έκοψε για πάντα την τεντωμένη χορδή μιας μουσικής, αφήνοντας λειψή την μπάντα της δημοκρατίας.

 

Η εξαφάνιση του μαθήματος της φυσικής αγωγής από την εκπαίδευση είναι εγκλημα  σε βάρος της νεολαίας !

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του Αθλητικού Τμήματος  του ΣΥΡΙΖΑ

Η μείωση των ωρών διδασκαλίας της Φυσικής Αγωγής στο ωρολόγιο πρόγραμμα όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, στα όρια της πλήρους εξαφάνισης, είναι απότοκο της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών στο δημόσιο σχολείο.

Έχει προηγηθεί από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ η πλήρης αποδιάρθρωση των αθλητικών θεσμών και δομών στην εκπαίδευση, όπως η συνολική απαξίωση των αναλυτικών προγραμμάτων Φυσικής Αγωγής, η διάλυση των Τάξεων Αθλητικής Διευκόλυνσης, η κατάργηση των σχολικών αγώνων, η κατάργηση των Γραφείων Φυσικής Αγωγής, ο εξοστρακισμός από το Ενιαίο Λύκειο και τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, η πλήρης αποδέσμευση της Φυσικής Αγωγής από το σύστημα παιδαγωγικής αξιολόγησης των μαθητών.

Εάν στα παραπάνω προστεθούν οι ελλείψεις αθλητικών υποδομών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και η υποχρηματοδότηση του αθλητισμού στα σχολεία, οδηγούμαστε στη χειρότερη κατάσταση της Φυσικής Αγωγής από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους και οπωσδήποτε τη χειρότερη ανάμεσα σε όλες τις χώρες, τουλάχιστον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η πολιτική που υλοποιήθηκε από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και εντείνεται κατ’ επιταγή της τρόικα στον τομέα της Φυσικής Αγωγής στην εκπαίδευση, οδηγεί σε δυσμενέστατες και μακροχρόνιες βιολογικές, φυσικές, ψυχικές και πνευματικές επιπτώσεις στους μαθητές.

Αυτή είναι μια εγκληματική πολιτική εις βάρος της νέας γενιάς, της υγείας των πολιτών, της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας γενικότερα.

Είναι μια πολιτική που αντιτίθεται στις επιταγές του Συντάγματος στο οποίο ρητά αναφέρεται: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους, έχει δε ως σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και Φυσική Αγωγή των Ελλήνων». Αντιτίθεται ακόμη στις επιταγές της UNESCO, στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις οδηγίες των διεθνών εκπαιδευτικών και ερευνητικών φορέων.

Η πολιτική αυτή θα συντριβεί και θα αποτελέσει παρελθόν από την κυβέρνηση της Αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι η Φυσική Αγωγή στην εκπαίδευση αποτελεί την πρώτη και αδιαπραγμάτευτη επιλογή του στην εφαρμογή της αθλητικής του πολιτικής. Βασικό και συστατικό στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της σχολικής δραστηριότητας.

Με κυβέρνηση αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τα άμεσα μέτρα αποκατάστασης και επανένταξης της Φυσικής Αγωγής στη ζωή του σχολείου είναι δεδομένα:

• 3 ώρες εβδομαδιαία σε όλες τις βαθμίδες της βασικής εκπαίδευσης

• ουσιαστική ένταξη στη προσχολική αγωγή

• αναδιοργάνωση της Φυσικής Αγωγής στη τριτοβάθμια εκπαίδευση

• εκσυγχρονισμός των αναλυτικών προγραμμάτων

• κάλυψη των οργανικών κενών γυμναστών

• ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και προληπτικός έλεγχο της υγείας των μαθητών

• θεσμοθέτηση εναλλακτικών μορφών άσκησης

• σύνδεση με την περιβαλλοντική εκπαίδευση και τα προγράμματα υγείας

• σύνδεση του σχολείου με τις δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις    

 Η αντιαθλητική πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και τρόικα θα ανατραπεί !

 

    27 Αυγούστου 2013                                                                                                                                   Το Αθλητικό Τμήμα

 

Έξι θέσεις για τον φασισμό

                             

    Με αφορμή την εκπομπή του Γ. Τράγκα της 7ης Απριλίου

        του Μάκη Κουζέλη (από τα  "Ενθέματα" της Αυγής)

      Θα διατυπώσω έξι επισημάνσεις με τη μορφή θέσεων, που αποτελούν –ελπίζω– κοινούς τόπους.

      1. Η Χρυσή Αυγή είναι φασισμός –κανείς δεν μπορεί να κάνει πως δεν τον είδε, κανείς πως δεν καταλαβαίνει– και ο φασισμός της έχει απήχηση — κανείς δεν την ψήφισε «κατά λάθος».

     Η Χ.Α. δεν είναι απλώς ακροδεξιά, απλώς ξενοφοβική ρατσιστική οργάνωση· είναι φασιστική νεοναζιστική συμμορία. Ανήκει στις στρατιές της σβάστικας, είναι παρακλάδι αυτών που έκαιγαν τα ελληνικά χωριά. Σίγουρα δεν είναι η μοναδική εκδοχή φασισμού στην ελληνική κοινωνία ή και την ελληνική πολιτική σκηνή· είχε και έχει συμμάχους, υποστηρικτές, προπαγανδιστές και προπομπούς. Εκτός από τα SA, υπάρχουν και οι θεσμικότεροι παράγοντες πολιτικής εκπροσώπησης ενός εθνικοσοσιαλιστικού εργατισμού.

         Επομένως, δεν κάνουμε πως δεν τους βλέπουμε. Και, κυρίως, δεν επιτρέπουμε και στους άλλους να κάνουν πως δεν τους βλέπουν: να υποβαθμίζουν τον κίνδυνο, να κάνουν πως δεν τρέχει τίποτα, πως είναι αστειότητες, επιφαινόμενο, κάτι που θα περάσει από μόνο του, να παίζουν με την αξιοποίησή τους, κυρίως εναντίον της Αριστεράς. Τους δείχνουμε, και τους δείχνουμε ως επικίνδυνους φασίστες, αναγκάζουμε όσους δεν είναι μαζί τους να τους αναγνωρίσουν ως τέτοιους. Το θυμίζουμε διαρκώς και δεν αφήνουμε τίποτα να περάσει απαρατήρητο. Τους αντιμετωπίζουμε: πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά. Καμία ανοχή.

         2. Ο φασισμός  της Χ.Α. δεν ήρθε από το πουθενά. Κι αυτός ο φασισμός είναι προϊόν του καπιταλισμού (γράφει ο Μπρεχτ: ο φασισμός είναι ο πιο γυμνός, ο πιο θρασύς, ο πιο πνιγηρός,  ο πιο απατηλός καπιταλισμός). Δεν είναι «κάτι άλλο», όπως επιθυμεί ό,τι τον εξέθρεψε για να απαλλαγεί από το στίγμα, κι όπως επιθυμεί κι ο ίδιος. Τα όργανά του, μάλιστα, πιστεύουν πως μάχονται τον καπιταλισμό, και πράγματι ο φασισμός οργανώνει και αξιοποιεί τον μικροαστικό φθόνο κατά της αστικής κουλτούρας, κατά της αστικής ελευθερίας και πνευματικότητας. Πάντα διέθετε και διαθέτει ένα τέτοιο στοιχείο αντικαπιταλιστικής ιδεολογίας, ενσωματωμένο σε έναν «αντισυστημισμό» που βλέπει μια ενιαία συμπαγή απειλή: βλέπει απέναντί του –αλλά και επιθυμεί– μια κοινωνία ως μηχανή, χωρίς αντιφάσεις, χωρίς εσωτερικές συγκρούσεις, βλέπει έθνη και φυλές κι όχι τάξεις και κοινωνικές ομάδες, βλέπει μηχανικά συστήματα κι όχι κοινωνικές σχέσεις.

        Πίσω απ’ όλα αυτά, το κεφάλαιο καλά κρατεί και ήδη το ’30-40 το χρηματιστικό και μεγαλοβιομηχανικό κεφάλαιο βγήκε ριζικά ενισχυμένο από την κατάλυση των δημοκρατικών διαδικασιών. Και οι ταξικές ανισότητες έγιναν ακόμα πιο ριζικές.

        Ισχύει, κατά τη γνώμη μου, η γνωστή ρήση του Χορκχάιμερ: «Όποιος δεν θέλει να μιλήσει για τον καπιταλισμό θα πρέπει να σωπαίνει και για τον φασισμό». Η φράση είναι μια απάντηση σε εκείνους τους φιλελεύθερους κύκλους διανοουμένων που τότε, το 1939, όπως και σήμερα, έβλεπαν πλέον την ανάγκη να καταδικάσουν τον ολοκληρωτισμό, αποφεύγοντας κάθε κριτική στην πηγή προέλευσής του, και μάλιστα καταγγέλλοντας την Αριστερά και τη μαρξιστική θεωρία της. Γι’ αυτό και ο αφορισμός του Χορκχάιμερ συνεχίζει με τη θέση: «Η τάξη του ολοκληρωτισμού δεν είναι άλλη από την προκάτοχό της, αλλά χωρίς δισταγμούς, αδίστακτη». Και καταλήγει: «Αυτό που τώρα καταργείται είναι η διαμεσολάβηση, η διαμεσολάβηση των ελεύθερων συμβάσεων. Ο φασισμός είναι η αλήθεια της σύγχρονης κοινωνίας, όπως εξαρχής τη συνέλαβε η θεωρία [εννοείται η μαρξιστική]. Ο φασισμός σταθεροποιεί τις ακραίες διαφορές που στο τέλος αναπαράγει ο νόμος της αξίας».

          Μην ξεχνάμε πόσο ουσιαστική είναι η ύπαρξη ή μη της διαμεσολάβησης, της εντός της αστικής δημοκρατίας υλοποιούμενης ελευθερίας. Είναι, όπως είδαμε, ζήτημα εκατομμυρίων ζωών.

Η Αριστερά της Θυσίας

Στο αλβανικό μέτωπο 1940-41

«Αποχαιρετούμε σήμερα τον ακριβό μας  σύντροφο  Φώτη Τρούγκο, τον αγωνιστή της  Εθνικής Αντίστασης, τον αγωνιστή της Αριστεράς , τον πολίτη αυτής της πόλης που έδωσε στην διάρκεια της ζωής του  στην λέξη «Αριστερός» την πραγματική της διάσταση. Που ήταν για μας  το πρότυπο της σεμνότητας, της ανιδιοτέλειας και της λεβεντιάς.

Γεννήθηκε στο Λούρο Πρέβεζας το 1918 από αγρότες γονείς με πολυμελή οικογένεια. Τελείωσε  το δημοτικό σχολείο Λούρου και το εξατάξιο Γυμνάσιο στην Πρέβεζα με Γυμνασιάρχη  τον αείμνηστο Χρήστο Κοντό με «λίαν καλώς». Απεφοίτησε  το 1939 από την Ζωσιμαία Παιδαγωγική  Ιωαννίνων που την περίοδο εκείνη είχε δντη τον  Ευάγγελο Παπανούτσο. Εκεί έρχεται σε επαφή με τις κομμουνιστικές ιδέες.  Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας διορίσθηκε τον Δεκέμβριο του 1939 « ως δημοδιδάσκαλος επί βαθμώ και μισθώ ακολούθου  εις την εκπαιδευτικήν περιφέρειαν Πρεβέζης» όπως αναγράφει το διοριστήριο. Στις 10 Μαρτίου 1940 τοποθετείται στο μονοτάξιο Δημοτικό Σχολείο Άσσου.

Ο πόλεμος του σαράντα τον βρίσκει στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών  Ιππικού στην Λάρισα. Το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου 1940 με φύλλο πορείας πάνω σε καρότσα φορτηγού μαζί με τους συναδέλφους του, φεύγει μέσω Μετσόβου για την πρώτη γραμμή του μετώπου. Συμμετέχει σε όλες τις μάχες και παίρνει τον βαθμό του ανθυπίλαρχου. Πολεμά συνεχώς για έξη μήνες.  Η σχετική βεβαίωση που χορηγεί ο ίλαρχος Ιωάννης Κατσαδήμας, Διοικητής της 1^ης Ίλης Ιππικού της Ομάδας Αναγνωρίσεως γράφει ότι : «υπηρέτησεν στην γραμμήν των πρόσω του Αλβανικού μετώπου από της ενάρξεως του Ελληνοϊταλικού πολέμου, ήτοι από 3^ης Νοεμβρίου 1940 μέχρι 12 Μαρτίου 1941 λαβών μέρος εις τας μάχας Καλαμά, Κότσικα , Φιλιάτες και εντεύθεν του Αργυροκάστρου.»

Γυρίζει στο χωριό του μετά την κατάρρευση του μετώπου και στις 23 Απριλίου  1941 αποστρατεύεται. Λαμβάνει ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ αγωνίζεται για «εθνική ανεξαρτησία , για καλύτερη ζωή, για ένα κόσμο απαλλαγμένο από την ένδεια και τον φόβο» όπως μας έλεγε όταν τον ρωτούσαμε «γιατί μπάρμπα Φώτη αγωνίσθηκες ?». Το 1943 τον βρίσκει διαφωτιστή του ΕΑΜ και το 1945 ήταν, με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του ΕΛΑΣ, φρούραρχος της Πρέβεζας.

 Ο πόλεμος όμως τελείωσε, οι Γερμανοί έφυγαν, η ειρήνη όμως δεν ήρθε. Η Ελλάδα οδηγήθηκε στον «καταραμένο» εμφύλιο, όπως τον ονόμαζε. Αλληλοσκοτωμός, νέα ερείπια, καταστροφές. Πολύς πόνος και δάκρυα αλλά και πολιτικοί διωγμοί. Αυτοί που πολέμησαν τους ξένους κατακτητές είναι τώρα «εχθροί της πατρίδας». Το 1947  κλήθηκε για κατάταξη στο στρατό και βρέθηκε στην Μακρόνησο  στο πρώτο τάγμα Σκαπανέων και αργότερα στην Ικαρία εκτοπισμένος. Το Φεβρουάριο του 1949 διαγράφετε από τις τάξεις των εφέδρων αξιωματικών και τον Μάιο του 1949 απολύεται από δάσκαλος με απόφαση του Υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Τσάτσου ως «  τυγχάνων λίαν επικίνδυνος και αμετανόητος κομμουνιστής, πάσα δε προσπάθεια για ανάνηψή του, απέβη άκαρπος».